Την πρώτη φορά που γέλασαν στο βλέμμα μου, Τυφλώθηκα. Την πρώτη φορά που έδιωξαν τα χέρια μου σκέφτηκα: «τι μου χρειάζονται τα δάχτυλα;» Και τά’κοψα. Οταν για πρώτη φορά με φίμωσαν, Έχασα τη φωνή μου. Την πρώτη φορά που πίστεψα, Με σταύρωσαν κ έφαγαν την καρδιά μου! Το αίμα μου ανενόχλητο, στάλαζε από κάθε πόρο. Δέρμα, μάτια, νύχια έσταξαν αίμα. Κινούμενη αιμάτινη μάζα έγινα. Ολόκληρη μια καρδιά παλλόμενη. Τώρα δε με φοβίζουν πια. Τους έχω συνηθίσει. Την πρώτη φορά που θα ενωθώ με μένα, Για όλους εσάς, ημιτελείς ψυχές, Θα πάψω να υπάρχω.