φραπέ

όταν τρελλαίνεσαι να πίνεις τον φραπέ σου με ζάχαρη και ξαφνικά σου λένε “με τον φραπέ, ζάχαρη τέλος”, τι κάνεις? α. ξεχνάς πόσο σ’αρέσει ο συγκεκριμένος συνδυασμός και προσπαθείς να μάθεις να πίνεις φραπέ σκέτο β. πίνεις φραπέ σκέτο ελπίζοντας ότι θα βρίσκεις την ευκαιρία πού και πού, να ρίχνεις στα κρυφά καμιά ζαχαρίτσα για να γλυκαθείς γ. ξεχνάς τον φραπέ και το ξαναγυρνάς στον φίλτρου που δε σε τρελλαίνει μεν, αλλά πίνεται είτε με, είτε χωρίς δ. δοκιμάζεις άλλα ροφήματα μέχρι να βρεις αυτό που θα σου κάνει “κλικ” και θα σε κάνει να ξεχάσεις τον φραπέ, οριστικά ε. […]

χύτρα

Υπάρχει μέσα μου μια χύτρα που βράζει… Κι εγώ έχω κλείσει σφιχτά το καπάκι, και δεν το ανοίγω! ένα γύρω, όλα ήρεμα. κανείς δε βλέπει τίποτα… ούτε εσύ. ούτε κι εγώ δε νιώθω… καμιά φορά, ατμός ξεφεύγει απ΄τη βαλβίδα.. υγροποιείται και βλέπεις μικρές σταγονίτσες νερού να κυλάνε – σα δάκρυα να το πω; – στα τοιχώματα, στο πλάι… μόνο, βάστα εαυτέ μου, μην ξεχαστώ! κι ανοίξω το καπάκι…

ο κύβος ερρίφθη…

Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Κακέπης Από το OST της τηλεοπτικής σειράς “Δούρειος Ιππος” Του παιχνιδιού τους κανόνες τους ήξερα, κι η παρτίδα μ’ εσένα σκληρή, όμως πάντα ποντάρω, στην έκπληξη και την ανατροπή. Πήγα γυρεύοντας κι ήταν η ώρα μου, από σένα γραφτό να τη βρω, ποιος γκαντέμης Θεός μου την έστησε, και ποιο δαιμονικό. Ο κύβος ερρίφθη και πια δεν υπάρχει διαφυγή, έπαιξα κι έχασα, κι άλλη δεν έχω επιλογή. Ο κύβος ερρίφθη κι ανήκω, στη βήτα διαλογή, όλα τελειώσανε κι άξια παίρνω ανταμοιβή. Του παιχνιδιού τους κανόνες τους ήξερα, κι η παρτίδα μ’ εσένα σκληρή, όμως πάντα ποντάρω, στην […]