Στη Ζωή της Λίμνης

  Κάπου εκεί, στην άκρη της Λίμνης, με λόγια τους ντύνεις τους γκρίζους καιρούς. Τους λούζεις με φώς, τους βάφεις αλλιώς. Σε νότες τους δίνεις να πιουν το μελάνι, κι αρχίζουν γαϊτάνι στης Ζωής τους χορούς… ~ Maya Lavda / 30.Dec.17

Δειλοί, Μοιραίοι κι Άβουλοι Αντάμα - Κ. Βάρναλης - mikrosympan.com

Δειλοί, Μοιραίοι κι Άβουλοι Αντάμα – Κ. Βάρναλης

Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!

Αν το καλοσκεφτείς, τίποτα δεν αλλάζει τελικά.
Μόνο τα πρόσωπα.
Σαν ηθοποιοί στην ίδιο έργο που παίζεται χρόνια.
Πεθαίνει ένας, παίρνει τη θέση του ο επόμενος.
Πιστοί στο κείμενο άγνωστου συγγραφέα, επαναλαμβάνουμε τα ίδια και τα ίδια, αλλάζοντας μόνο ονόματα και σκηνικά.
Έτσι για να νιώθουμε πως κάτι προσθέσαμε κι εμείς.
Μην ανησυχείτε. Οι παραστάσεις συνεχίζονται. Ευλαβικά.

Αύριο, μόλις ξημερώσει ένα άλλο χθες - Ρέα Γαλανάκη - mikrosympan.com

Αύριο, Μόλις Ξημερώσει Ένα Άλλο Χθες

Ξημέρωσε κι ετούτο το χθες, Ελένη. Μα το παντζούρι χάσκει ακόμα αστερέωτο.
Μόνο το μπουμπούκι της τριανταφυλλιάς έσκασε λίγο μύτη. Φάνηκε το κοκκινάδι στην κορφή του.
Να δες, κοίτα μια στάλα έξω από τη χαραμάδα.
Να πάρει λίγο χρώμα το βλέμμα σου.

Μου αρέσουν οι άνθρωποι που ξέρουν να φεύγουν

Μου αρέσουν οι άνθρωποι που γελάνε δυνατά, που μιλάνε δυνατά, που αγαπάνε δυνατά, που κλαίνε λες και έσπασε κύμα, που φωνάζουν μέσα στους δρόμους, στις απειλές και στη ανοχή. Mου αρέσουν οι άνθρωποι με τα φωτεινά χαμόγελα και με τους σπασμένους φόβους. Οι άγριοι, οι αδέσποτοι, οι αδάμαστοι, οι πληγωμένοι, οι τρελαμένοι, οι χαοτικοί, οι σιωπηλοί, οι χρωματιστοί, αυτοί που αναζητούν τον ένα Νόμο. Mου αρέσουν οι άνθρωποι που ξέρουν να χάνονται μέσα σ’ ένα βλέμμα, σ’ ένα βιβλίο, σ’ ένα σώμα, σε μια ελπίδα, μέσα στο απόλυτο, μέσα στο μοιραίο. Mου αρέσουν οι άνθρωποι που ξέρουν να σέβονται όταν […]