χρόνια σου πολλά!!!

June 13, 2010August 8, 2024 μικρό σύμπαν

τελικά πιστεύω πως οι άνθρωποι που μας αγγίζουν στη ζωή μας, πρέπει να ξέρουν ακριβώς τι νιώθουμε γι αυτούς και τι συναισθήματα μας προκαλούν… μετά, ο καθένας μας τη γνώση αυτή τη διαχειρίζεται μόνος του… την παίρνει, την κρατάει, την αποθηκεύει και την ανασύρει όποτε νιώθει την ανάγκη… σου εύχομαι να ανακαλύπτεις κάθε μέρα κάτι καινούργιο για τον εαυτό σου και να έχεις το κουράγιο και την διορατικότητα να το βλέπεις, να το αναγνωρίζεις και να το ακολουθείς. να μπορείς να ξεχωρίσεις την ΔΙΚΗ σου αλήθεια και όχι αυτή που σου επιβάλλεται κοινωνικά, ηθικά ή όπως τέλος πάντων… να μπορείς […]

πάθος

June 10, 2010August 9, 2010 μικρό σύμπαν

Όταν το πάθος σε κυριεύει δεν έχει πώς ούτε γιατί. Σε κατακλύζει, σε παρασύρει, σε συνεπαίρνει. Σου αλλάζει κάθε συνήθεια, ανατρέπει τα δεδομένα σου, σου ακυρώνει τα πιστεύω σου, μεταμορφώνει το εγώ σου. Ή μάλλον καλύτερα: αποκαλύπτει το εγώ σου. Κυριαρχεί στη σκέψη σου, κάθε στιγμή. Παίρνει και ταξιδεύει το μυαλό σου, κάνει την έλξη ακατανίκητη. Δεν σ’ ενδιαφέρει τίποτε άλλο. Δε σ’ αγγίζει τίποτε άλλο. Δε σε νοιάζει ποιος θα πληγωθεί. Δε μπορείς να ελέγξεις τις πράξεις σου και να το δαμάσεις. Γίνεσαι δυνατός, παράτολμος, τυχοδιώκτης, πειρατής. Δε βλέπεις τίποτα, δεν ακούς τίποτα, δεν υπολογίζεις τίποτα. Θέλεις μόνο να […]

δεύτερη ζωή δεν έχει…

May 25, 2010January 22, 2016 μικρό σύμπαν

Στ’ αληθινά, στα ψεύτικα, το λέω και τ’ ομολογώ
σαν να ‘μουν άλλος κι όχι εγώ μες στη ζωή πορεύτηκα
Όσο κι αν κανείς προσέχει
όσο κι αν το κυνηγά
πάντα, πάντα θα ‘ναι αργά,
δεύτερη ζωή δεν έχει…. Οδ. Ελύτης

πόσες καρδιές…

May 15, 2010August 4, 2010 μικρό σύμπαν

“Πόσες καρδιές χαρίζονται στον κόσμο η μιά στην άλλη! Αδιάφορο αν γίνονται χαράμι ή χαλάλι!” (Κρητική Μαντινάδα)

φαντασια

May 14, 2010June 16, 2010 μικρό σύμπαν

Δε φταις εσύ, η φαντασία μου τα φταίει… Τρέχει η πουτάνα ανεξέλεγκτη, και με στέλνει με το κεφάλι στον τοίχο κάθε φορά που σπιντάρει… Θέλω να τη σταματήσω. Να τη δέσω. Να την εξολοθρεύσω. Αλλά με νικάει. Κάθε φορά μου ξεγλιστρά από τις γωνίες και τις ευθείες. Όχι, δε θα βάλω το σχετικό κομμάτι να παίζει ως ηχητικό τοπίο από πίσω. Άλλο θα βάλω. αφιερωμένο… [powerpress url=”http://www.mikrosympan.com/wp-content/uploads/2010/05/Orestis_Ntantos_-_Tha_pao_otan_goustaro.mp3″]

αυλαία

May 13, 2010July 5, 2011 μικρό σύμπαν

ώρα να φεύγω… βάλτε τη μουσική εξόδου να παίζει… δε θες, δε γουστάρεις… είμαι εδώ και είσαι αλλού… κλείνω τις πόρτες μου, κλείνω τα μάτια μου, σφαλίζω τα πατζούρια. θα συνεχίσω να αναπνέω… και τελικά θα σε σβήσω. συνέχισε να παίζεις, να απολαμβάνεις να ερωτεύεσαι και να ενθουσιάζεσαι. είναι μεταδοτικό. απλά καμιά φορά, κάποιος πονάει. κατεβάστε την αυλαία.. σβήστε τα φώτα.. αποχωρώ… από τη σκηνή σου αποχωρώ… κι όποτε θελήσεις, ψάξε με. θα είμαι εδώ. μάλλον. [youtube iHaaZ1IwH1g 700 525]

χάος ή πόνος

May 12, 2010August 4, 2010 μικρό σύμπαν

Κοιτάζω στα μάτια το Χάος, και του λέω να πάει να γαμηθεί… Αρπάζω από το λαιμό τον Πόνο, και τον σφίγγω για να πνιγεί… Ακόμα είναι ζωντανός και δυνατός, με κλωτσάει και με ξεσκίζει. – Πέθανε καργιόλη, πέθανε!!!! Τα χέρια μου κουράστηκαν κι εσύ ψόφο δεν έχεις..

ρήματα

May 8, 2010February 13, 2022 μικρό σύμπαν

Σκέφτομαι, τρελλαίνομαι, θυμώνω, ματώνω, δαγκώνω, διαβάζω, τρομάζω, βουλιάζω, δακρίζω, βρίζω, ζηλεύω, παλεύω, πονάω, κοιτάω, γράφω, σβήνω, ανοίγω, κλείνω, παραλύω, περιμένω… αρρωσταίνω. Τα πάθη μου χορεύουν απόψε πάλι το χορό της αποπλάνησης. Σε θέλω… Κι αυτά που έχω ανείπωτα, ανείπωτα θα μείνουν; Μίλα μου. Ψάξε με, ζήτα με, βρες με, σταμάτα με. Πάρε με…