Έστησ’ ο Έρωτας χορό με τον ξανθόν Απρίλη. Μάγεμα η φύσις κι όνειρο στην ομορφιά και χάρη,
Η μαύρη πέτρα ολόχρυση και το ξερό χορτάρι`
Με χίλιες βρύσες χύνεται, με χίλιες γλώσσες κραίνει`
Όποιος πεθαίνει σήμερα χίλιες φορές πεθαίνει.
Αυτός ο κόσμος δε θ’ αλλάξει ποτέ… Τα όσα φαιδρά και τραγικά συνάμα διαδραματίζονται σ’ ετούτη δω την εποχή, δυστυχώς έχουν ξανασυμβεί τόσες φορές στην ιστορία με μικρές παραλλαγές και διαφορετικές ‘αμφιέσεις’… Αναπόφευκτα, μόνο μια φράση κ μια μελωδία μου φέρνουν στο νου… Μερικές φορές δεν ξέρω: να το παλέψω ή να εγκαταλείψω; Υπάρχουν τόσο όμορφα πράγματα να δεις, να ζήσεις, να μυρίσεις, να αγγίξεις, να αφουγκραστείς. Υπέροχες ψυχές να γνωρίσεις, μοναδικές πράξεις να θαυμάσεις… Και μετά, έρχονται όλα αυτά τα φαιδρά. Όλα αυτά τα δυσοίωνα, τα άσχημα, τα επαχθή και τα απεχθή… Κενές φράσεις, πομπώδεις λόγοι, ανίερες πράξεις, εθνικές […]
Καλλιτέχνης: Χαρούλα Αλεξίου Συνθέτης: Χαρούλα Αλεξίου Στιχουργός: Χαρούλα Αλεξίου Στην μέση ενός μικρού σπιτιού που ‘χω νοικιάσει το γέλιο ενός μωρού παιδιού με έχει αγκαλιάσει. Τα ζήτησα όλα απ’ τη ζωή μου, τα πλήρωσα με τη ψυχή μου να έχει ένα τόπο η καρδια πριν να γεράσει… Έχει πανσέληνο απόψε κι είναι ωραία είναι αλλιώτικη η σιώπη χωρίς παρέα. Δεν νοιώθω θλίψη, μα μου΄χει λείψει το κοριτσακι αυτό που αγάπησες τυχαία. Δεν νιώθω θλίψη, μα μου ‘χει λείψει το λάγνο ψέμα σου, που τα ‘κανε ολα ωραία. Είναι σκλήρο για μια γυναίκα να ‘ναι μόνη στο λέω τώρα […]
[youtube -ymQvODdc1k 700 400] Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Κακέπης Από το OST της τηλεοπτικής σειράς “Δούρειος Ιππος” Του παιχνιδιού τους κανόνες τους ήξερα, κι η παρτίδα μ’ εσένα σκληρή, όμως πάντα ποντάρω, στην έκπληξη και την ανατροπή. Πήγα γυρεύοντας κι ήταν η ώρα μου, από σένα γραφτό να τη βρω, ποιος γκαντέμης Θεός μου την έστησε, και ποιο δαιμονικό. Ο κύβος ερρίφθη και πια δεν υπάρχει διαφυγή, έπαιξα κι έχασα, κι άλλη δεν έχω επιλογή. Ο κύβος ερρίφθη κι ανήκω, στη βήτα διαλογή, όλα τελειώσανε κι άξια παίρνω ανταμοιβή. Του παιχνιδιού τους κανόνες τους ήξερα, κι η παρτίδα μ’ εσένα σκληρή, […]
Πως δεν μ’ αγάπησες το ξέρω,
μα δεν σου το ‘δειξα γιατί
ήταν η θάλασσα ζεστή
κι εγώ καράβι από χαρτί
να λιώνω στον υγρό σου πόθο,
πως δεν μ’ αγάπησες το νιώθω. [συνέχεια..]
Όσοι με τον Χάρο γίναν φίλοι
με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη
στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι
πάντα γελαστοί και πάντα γελασμένοι
Στ’ αληθινά, στα ψεύτικα, το λέω και τ’ ομολογώ
σαν να ‘μουν άλλος κι όχι εγώ μες στη ζωή πορεύτηκα
Όσο κι αν κανείς προσέχει
όσο κι αν το κυνηγά
πάντα, πάντα θα ‘ναι αργά,
δεύτερη ζωή δεν έχει…. Οδ. Ελύτης
Δε φταις εσύ, η φαντασία μου τα φταίει… Τρέχει η πουτάνα ανεξέλεγκτη, και με στέλνει με το κεφάλι στον τοίχο κάθε φορά που σπιντάρει… Θέλω να τη σταματήσω. Να τη δέσω. Να την εξολοθρεύσω. Αλλά με νικάει. Κάθε φορά μου ξεγλιστρά από τις γωνίες και τις ευθείες. Όχι, δε θα βάλω το σχετικό κομμάτι να παίζει ως ηχητικό τοπίο από πίσω. Άλλο θα βάλω. αφιερωμένο… [powerpress url=”http://www.mikrosympan.com/wp-content/uploads/2010/05/Orestis_Ntantos_-_Tha_pao_otan_goustaro.mp3″]