Στη Ζωή της Λίμνης
Κάπου εκεί, στην άκρη της Λίμνης, με λόγια τους ντύνεις τους γκρίζους καιρούς. Τους λούζεις με φώς, τους βάφεις αλλιώς. Σε νότες τους δίνεις να πιουν το μελάνι, κι αρχίζουν γαϊτάνι στης Ζωής τους χορούς… ~ Maya Lavda / 30.Dec.17
SUN & MOON
Το παν είναι η ρότα σου – Οδυσσέας Ελύτης
Το παν είναι η ρότα σου
κόντρα στην κοινωνία ετούτη.
~ Οδυσσέας Ελύτης
Η πρώτη κραυγή του ανθρώπου – Μενέλαος Λουντέμης
Η πρώτη κραυγή του ανθρώπου είναι κλάμα.
Από κει και πέρα οι άνθρωποι
ή παραμένουν άνθρωποι και κλαίνε
ή γίνονται τέρατα
και κάνουν τους άλλους να κλαίνε.
~Μ. Λουντέμης
Τα Σπουργιτάκια τ’ Απρίλη
Προσέχετε τα σπουργιτάκια τ’ απρίλη.
Μη νομίζετε πως είναι σαν τ΄άλλα
που παίζουν με τις ρόδες του αυτοκινήτου
και φεύγουν μισή στιγμούλα πριν τα πατήσουν.
Αυτά μένουν και σκοτώνονται..
~Κώστας Μόντης
>>>www.mikrosympan.com<<<
Μου αρέσουν οι άνθρωποι που ξέρουν να φεύγουν
Μου αρέσουν οι άνθρωποι που γελάνε δυνατά, που μιλάνε δυνατά, που αγαπάνε δυνατά, που κλαίνε λες και έσπασε κύμα, που φωνάζουν μέσα στους δρόμους, στις απειλές και στη ανοχή. Mου αρέσουν οι άνθρωποι με τα φωτεινά χαμόγελα και με τους σπασμένους φόβους. Οι άγριοι, οι αδέσποτοι, οι αδάμαστοι, οι πληγωμένοι, οι τρελαμένοι, οι χαοτικοί, οι σιωπηλοί, οι χρωματιστοί, αυτοί που αναζητούν τον ένα Νόμο. Mου αρέσουν οι άνθρωποι που ξέρουν να χάνονται μέσα σ’ ένα βλέμμα, σ’ ένα βιβλίο, σ’ ένα σώμα, σε μια ελπίδα, μέσα στο απόλυτο, μέσα στο μοιραίο. Mου αρέσουν οι άνθρωποι που ξέρουν να σέβονται όταν […]
Μην ακούς τι λένε, ο χρόνος μόνο χωρίζει…
Ανταμώσαμε φάγαμε, ήπιαμε, γελάσαμε φευγαλέα συναντήθηκαν τα βλέμματα μας τόσες στιγμές αναδύονται μονάχα στις παύσεις σε όλα αυτά που δεν είπαμε μην ακούς τι λένε ο χρόνος μόνο χωρίζει ΠΗΓΗ: χαρτοπόλεμος artwork: wocado || words can do
Ερωτευτείτε…
Ερωτευτείτε αυτόν που έγραψε: «Το αληθές απόβαρον ενός ανθρώπου ισούται με τις αγάπες, τον οίκτο και την αηδία που ένιωσε στη ζωή. Δύο μεγάλες αδικίες εγνώρισα: την φτώχια και την ερωτική καταφρόνια.» Ερωτευτείτε τη διανόηση που δεν δέχεται να πρωταγωνιστήσει, που δεν βγαίνει το μεσημέρι στη ΝΕΤ, που δεν μπερδεύει την μετριοπάθεια με τις ίσες αποστάσεις και την εξαθλίωση με το αναπόφευκτο. Τη διανόηση που πολεμά το αναπόφευκτο, που παθιάζεται, που καίγεται από αγάπη και αγωνία, που βρίσκει τη θέση της όταν ανάβει η μάχη. Τη διανόηση που φτύνει τον κόρφο της όταν την αποκαλείς διανόηση. Ερωτευτείτε τους τραγουδιστές που […]
Αντίσταση
Το ακατόρθωτο επιχειρεί η ψυχή σ’ αυτή τη ζωή της πολυκατοικίας. Τη μέρα αντιστέκεται στο ασανσέρ, το βράδυ στις τηλεοράσεις. Και τα μεσάνυχτα -που εξαντλείται ο θάνατος- πληγώνει τα φτερά της στο φωταγωγό για λίγο παιδικό φεγγάρι. Χρίστος Λάσκαρης illustration: wocado – words can do