Σκέφτομαι, τρελλαίνομαι, θυμώνω, ματώνω, δαγκώνω, διαβάζω, τρομάζω, βουλιάζω, δακρίζω, βρίζω, ζηλεύω, παλεύω, πονάω, κοιτάω, γράφω, σβήνω, ανοίγω, κλείνω, παραλύω, περιμένω… αρρωσταίνω. Τα πάθη μου χορεύουν απόψε πάλι το χορό της αποπλάνησης. Σε θέλω… Κι αυτά που έχω ανείπωτα, ανείπωτα θα μείνουν; Μίλα μου. Ψάξε με, ζήτα με, βρες με, σταμάτα με. Πάρε με…

Εσύ θα μείνεις ουρανός, μικρό μου σύμπαν, μικρός θεός. Κι εγώ, μια στο σκοτάδι, μια στο φώς Πάντα θα μένω κάτω, εδώ, να ψάχνω ακόμα το γιατί, το πού, το πώς. Δέκα βυθίζομαι, μία πετώ Δέκα σε σκέφτομαι, μια σε μισώ σε θέλω σα ναρκωτικό, τριπάκι μου στο σώμα μου φωτιά και κεραυνό. Μένω εδώ και απορώ σ’ αυτόν το σίγουρο γκρεμό είναι το σώμα που οδηγεί ή η ψυχή που για να ζει, δύσβατα παίρνει μονοπάτια… Μ’ αυτή τη γλώσσα την τρελλή είναι το σώμα που καλεί ή η ψυχή που προτιμά τα πάθη και τους πειρασμούς και γίνεται […]