Μετανιώνω που τρόχισα τόσα «όχι» – Κική Δημουλά
Μετανιώνω που τρόχισα τόσα «όχι» για να πω τελικά τόσα «ναι» που με μαχαίρωσαν. Κική Δημουλά
ποίηση
Δειλοί, Μοιραίοι κι Άβουλοι Αντάμα – Κ. Βάρναλης
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!
Αν το καλοσκεφτείς, τίποτα δεν αλλάζει τελικά.
Μόνο τα πρόσωπα.
Σαν ηθοποιοί στην ίδιο έργο που παίζεται χρόνια.
Πεθαίνει ένας, παίρνει τη θέση του ο επόμενος.
Πιστοί στο κείμενο άγνωστου συγγραφέα, επαναλαμβάνουμε τα ίδια και τα ίδια, αλλάζοντας μόνο ονόματα και σκηνικά.
Έτσι για να νιώθουμε πως κάτι προσθέσαμε κι εμείς.
Μην ανησυχείτε. Οι παραστάσεις συνεχίζονται. Ευλαβικά.
Χέρια – Αργύρης Χιόνης
Οι άνθρωποι το πιο συχνά δεν ξέρουν τι να κάνουνε τα χέρια τους… (Αργύρης Χιόνης – Χέρια)
Αφυπνίσου…
Κι αν δε σε βρήκε ακόμη η πείνα, η δίψα, το κρύο, η ανεργία μη καθησυχάζεις τη συνείδηση σου στον αναπαυτικό καναπέ σου. Έξω από την πόρτα σου είναι και παραμονεύει η ανέχεια… Κι εκεί πιο πέρα, σχεδόν κοντά σου είναι όλοι εκείνοι που υποφέρουν από την ασυδοσία των πολιτικών των κερδοσκόπων, των απατεώνων, των ανθρωποφάγων που μυρίζονται το φόβο σου και θα σε κατασπαράξουν, όπως ξέσκισαν τις σάρκες όλων όσοι αφέθηκαν με αφέλεια στις ψεύτικες υποσχέσεις τους. Αφυπνίσου. ~Ελένη Ιωάννου πηγή: http://obsessionforpoetry.blogspot.gr σχεδίαση : @2014 wocado