Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!

Αν το καλοσκεφτείς, τίποτα δεν αλλάζει τελικά.
Μόνο τα πρόσωπα.
Σαν ηθοποιοί στην ίδιο έργο που παίζεται χρόνια.
Πεθαίνει ένας, παίρνει τη θέση του ο επόμενος.
Πιστοί στο κείμενο άγνωστου συγγραφέα, επαναλαμβάνουμε τα ίδια και τα ίδια, αλλάζοντας μόνο ονόματα και σκηνικά.
Έτσι για να νιώθουμε πως κάτι προσθέσαμε κι εμείς.
Μην ανησυχείτε. Οι παραστάσεις συνεχίζονται. Ευλαβικά.

Ξημέρωσε κι ετούτο το χθες, Ελένη. Μα το παντζούρι χάσκει ακόμα αστερέωτο.
Μόνο το μπουμπούκι της τριανταφυλλιάς έσκασε λίγο μύτη. Φάνηκε το κοκκινάδι στην κορφή του.
Να δες, κοίτα μια στάλα έξω από τη χαραμάδα.
Να πάρει λίγο χρώμα το βλέμμα σου.