Η πρώτη κραυγή του ανθρώπου – Μενέλαος Λουντέμης

Η πρώτη κραυγή του ανθρώπου – Μενέλαος Λουντέμης

Η πρώτη κραυγή του ανθρώπου είναι κλάμα.
Από κει και πέρα οι άνθρωποι
ή παραμένουν άνθρωποι και κλαίνε
ή γίνονται τέρατα
και κάνουν τους άλλους να κλαίνε.
~Μ. Λουντέμης

Τα Σπουργιτάκια τ’ Απρίλη

Τα Σπουργιτάκια τ’ Απρίλη

Προσέχετε τα σπουργιτάκια τ’ απρίλη.
Μη νομίζετε πως είναι σαν τ΄άλλα
που παίζουν με τις ρόδες του αυτοκινήτου
και φεύγουν μισή στιγμούλα πριν τα πατήσουν.
Αυτά μένουν και σκοτώνονται..

~Κώστας Μόντης

>>>www.mikrosympan.com<<<

Μου αρέσουν οι άνθρωποι που ξέρουν να φεύγουν

Μου αρέσουν οι άνθρωποι που ξέρουν να φεύγουν

Μου αρέσουν οι άνθρωποι που γελάνε δυνατά, που μιλάνε δυνατά, που αγαπάνε δυνατά, που κλαίνε λες και έσπασε κύμα, που φωνάζουν μέσα στους δρόμους, στις απειλές και στη ανοχή. Mου αρέσουν οι άνθρωποι με τα φωτεινά χαμόγελα και με τους σπασμένους φόβους. Οι άγριοι, οι αδέσποτοι, οι αδάμαστοι, οι πληγωμένοι, οι τρελαμένοι, οι χαοτικοί, οι σιωπηλοί, οι χρωματιστοί, αυτοί που αναζητούν τον ένα Νόμο. Mου αρέσουν οι άνθρωποι που ξέρουν να χάνονται μέσα σ’ ένα βλέμμα, σ’ ένα βιβλίο, σ’ ένα σώμα, σε μια ελπίδα, μέσα στο απόλυτο, μέσα στο μοιραίο. Mου αρέσουν οι άνθρωποι που ξέρουν να σέβονται όταν […]