Καθένας μόνος τελικά τραβάει το βάσανό του
Καθένας μόνος τελικά τραβάει το βάσανό του.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΙΚΑ
Αποσπάσματα λογοτεχνίας και ποίησης
οι επτά εαυτοί
Οι Επτά Εαυτοί Χαλίλ Γκιμπράν Στην πιο ήσυχη ώρα της νύχτας, καθώς ήμουν ξαπλωμένος και μισοκοιμισμένος, οι εφτά εαυτοί μου κάθισαν μαζί και έτσι κουβέντιαζαν ψιθυριστά. Ο Πρώτος Εαυτός: Εδώ, σε αυτόν τον τρελό, κατοίκισα όλα αυτά τα χρόνια, χωρίς να κάνω τίποτα παρά να ανανεώνω τον πόνο του την ημέρα και να ξαναδημιουργώ την θλίψη του τη νύχτα. Δεν μπορώ να αντέξω άλλο την μοίρα μου, και τώρα επαναστατώ. Ο Δεύτερος Εαυτός: Η δικιά σου μοίρα είναι καλύτερη από την δικιά μου, αδελφέ, γιατί μου δόθηκε να είμαι ο χαρούμενος εαυτός αυτού του τρελού. Γελώ το γέλιο του και […]
φτάνει τώρα;
και σκέφτηκε η μικρή τρελλή: καλά τα λέει ο ποιητής: «ας πονέσω αν είναι, τελικά, να ξαναζωντανέψω…» οκ, λοιπόν… φτάνει τώρα; μήπως πολύ αυθαδίασα;
η νύχτα μου…
Η νύχτα μου είναι σαν μια μεγάλη καρδιά που πάλλεται…
Τρεις και μισή το πρωί.
Η νύχτα μου δεν έχει φεγγάρι. Η νύχτα μου έχει μεγάλα μάτια που κοιτάζουν ένα γκρίζο φως που μπαίνει από τα παράθυρα.
εξημέρωσέ με…
Τι σημαίνει «εξημερώνω»; ρώτησε ο μικρός πρίγκηπας. – Είναι κάτι ξεχασμένο για τα καλά, τώρα πια, είπε η αλεπού. Αυτό σημαίνει «δημιουργώ δεσμούς». – Δημιουργώ δεσμούς; – Ναι, βέβαια, είπε η αλεπού. Για μένα ακόμα δεν είσαι παρά ένα αγόρι ολόιδιο με τα αλλά εκατό χιλιάδες αγοράκια. Και δε σε χρειάζομαι. Και ούτε εσύ με χρειάζεσαι. Για σένα δεν είμαι παρά μόνο μια αλεπού ίδια με άλλες εκατό χιλιάδες άλλες αλεπούδες. Αν όμως μ’ εξημερώσεις, θα χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλο. Θα είσαι για μένα ο μοναδικός στον κόσμο. Θα είμαι για σένα μοναδική στον κόσμο. – Σε παρακαλώ, εξημέρωσέ […]
κρυμμένα
αν προστατεύεις τα φαράγγια από τις ανεμοθύελλες δεν θα μπορέσεις ποτέ να δεις την ομορφιά που κρύβεται στα λαξεμένα βράχια τους… illustration/design by wocado
φραπέ
όταν τρελλαίνεσαι να πίνεις τον φραπέ σου με ζάχαρη και ξαφνικά σου λένε “με τον φραπέ, ζάχαρη τέλος”, τι κάνεις? α. ξεχνάς πόσο σ’αρέσει ο συγκεκριμένος συνδυασμός και προσπαθείς να μάθεις να πίνεις φραπέ σκέτο β. πίνεις φραπέ σκέτο ελπίζοντας ότι θα βρίσκεις την ευκαιρία πού και πού, να ρίχνεις στα κρυφά καμιά ζαχαρίτσα για να γλυκαθείς γ. ξεχνάς τον φραπέ και το ξαναγυρνάς στον φίλτρου που δε σε τρελλαίνει μεν, αλλά πίνεται είτε με, είτε χωρίς δ. δοκιμάζεις άλλα ροφήματα μέχρι να βρεις αυτό που θα σου κάνει “κλικ” και θα σε κάνει να ξεχάσεις τον φραπέ, οριστικά ε. […]
αποτυπώματα
ποτέ δεν ελευθερώνεσαι από τους ανθρώπους που άγγιξαν έστω και λίγο την ψυχή σου… αφήνουν το αποτύπωμά τους ανεξίτηλο…